معجزه بزرگ

٥ شنبه شب است و مجری رادیو 7 دارد از معجزه حرف میزند: باران، زندگی و بچه!

و من فکر میکنم معجزه حقیقی همین ماییم، ما یعنی انسان، ما یعنی همین فرشته های کوچکی که در کنار مایند، همین فرشته هایی که از موجوداتی به شدت ناتوان تبدیل میشوند به وروجکهایی که قادرند کل زندگی شما را در عرض چند ثانیه به یکباره تغییر شکل دهند!

پی نوشت: قبلا وقتی فرازهای اولیه دعای عرفه را میخواندم بی تفاوت میگذشتم از این همه دقت نظر حضرت امام حسین در تشکر از نعمتهای خدا اما از وقتی پسرک را خدا به ما داد، دیدم ناخودآگاه چقدر حساسم به سلامت هر یک از اجزایی که که در این دعا به آن اشاره شده حتی به سلامت و کارکرد درست رابط بین دو فک!

خدا را هزاران مرتبه شکر بابت نعمت سلامتی ذره ذره وجودمان